Była to wystawa „Sorolla w czerni” w Muzeum Sorolla w Madrycie

El Muzeum Sorolli de Madryt proponuje nam A ekspozycja czasowa co zrywa z najbardziej charakterystycznymi obrazami walenckiego artysty.

Już sam tytuł wystawy: „Sorolla w kolorze czarnym”, zapowiada coś przeciwnego, niż się po tym spodziewano przyrodnik, malarz światłem, świetliste zachody słońca i wspaniałe kolory.

Efekt zaskoczenia i sprzeczność to dominujące nuty wystawy, która odsłania jedną z najbardziej nieznanych twarzy płodnego malarza z Walencji.

Na wystawę artystyczną składają się m.in 62 działa, w tym 20 z prywatnych kolekcji i instytucji, których w innym przypadku nie moglibyśmy zobaczyć, a którymi możecie się teraz cieszyć do 27 listopada we wspomnianym Muzeum Sorolli.

Przypominamy, że to ekspozycja czasowa to jedna z cyklicznie organizowanych przez tę galerię sztuki, w której mieści się budynek, który służył jako warsztat i dom artysty, i którą możesz skorzystać z okazji i odwiedzić, jeśli jeszcze tego nie zrobiłeś w Spacer generała Martíneza Camposa de Madryt.

Co warto zobaczyć na wystawie „Sorolla w czerni”.

Są to dzieła bardzo ważne, niektóre nigdy nie były wystawiane, inne nie ujrzały światła dziennego od kilkudziesięciu lat.

Wśród nich są portrety Manuela Bartolome Cossío, Manuela Ducassiego o Królowa Maria Krystyna odrestaurowany na tę okazję.

Kolejnym klejnotem jest zdjęcie Echegaraya należący do kolekcji Bank Hiszpanii.

Oprócz tych portretów wyróżniają się inne Sceny z życia codziennego, jak ich córka Maria maluje, Or szary dzień na plaży w Walencji, jedno z najbardziej wykwintnych i starannych dzieł Sorolla.

Uzupełnieniem tej wystawy jest także m.in kolekcja zdjęć współczesnych jego twórczości, których celem jest refleksja nad jego twórczością i jego stylem.

Zdjęcia czarno-białe, co choć może to paradoks, potęguje świetlistość jego twórczości.

Ale w jego palecie mieści się nie tylko biel, ale także czerń we wszystkich jej zakresach: czerń kości słoniowej, czerń kości, czerń grafitowa, czerń trzeźwości portretów męskich, elegancji portretów kobiecych czy czerń bólu i cieni.

Czerń monochromatyczności i melancholii.

Sorolla Wczesne lata uczył się od hiszpańskich mistrzów, el greco, Velázquezlub Goya, którzy również używali czerni, co znalazło odzwierciedlenie w ich pracach, co można odkryć na tej wystawie.

Wystawa stara się nas wyprowadzić ze strefy komfortu i oduczyć tego, o czym wiedzieliśmy Sorollalub przynajmniej je uzupełnić.

Znajdziemy w nim także wiele odniesień do aktualnych problemów, takich jak alkoholizm czy prostytucja.

Na drugim piętrze Muzeum Domu Sorolli, w przestrzeni przeznaczonej niegdyś na jego prywatne pokoje, regularnie prezentowane są wystawy czasowe artysty.

Z tej okazji ściany pomalowano na szaro, aby uzyskać większy kontrast i atmosferę oraz zapewnić jednolitość koloru próbki.

Wystawa składa się z czterech części, które przybliżają nam różne znaczenia, jakie miał kolor czarny w swojej palecie,

Pierwsza mówi o harmonii czerni z odcieniami szarości; w drugim symbolika czarnych; w trzecim kontrast z innymi kolorami; w czwartym są to obrazy monochromatyczne.

Portrety na wystawie „Sorolla w czerni”

Pierwsze wrażenie dotyczy tego pomieszczenia portrety męskie praktycznie umundurowani, w eleganckich czarnych garniturach, które odzwierciedlają pozycję, klasę społeczną, a nawet wiek ich bohaterów.

Zaraz po wejściu wita nas A autoportret Sorolla poświęcony Francisco Pérez Arranz; obok niego znajdujemy historyka Bartolome Cossio (1908).

Kolejnym klejnotem tego pokoju jest pełnometrażowy portret Królowa Maria Krystyna, odrestaurowany na potrzeby wystawy oraz Literacką Nagrodę Nobla, José Echegaraya.

Wśród portretów w pokoju zobaczysz także portrety dzieci Sorolli, których nigdy nie brakuje, Maria Elena y Joaquin, obok swojej eleganckiej żony Clotilde García del Castillo ubrana na szaro

Obrazy, które potrafią odzwierciedlić osobowość postaci i modę czasu.

Czerń i szarość były i są interpretowane jako kolory nowoczesne i eleganckie, nadają pracom głębi, trzeźwości i ciszy.

Na środku pokoju znajduje się gablota z m.in Obrazy Sorolla i jego rodzina w czerni i bieli.

Kwestie społeczne i zwyczajowe

W tej sekcji znajdziemy niektóre z jego najbardziej prymitywnych dzieł, które odzwierciedlają rzeczywistość i społeczeństwo chwili.

Zagadnienia donosu społecznego, obyczaje, które niestety nie wygasły jak alkoholizm, aborcja czy prostytucja.

Do tych obrazów Sorolla wykorzystuje czerń tajemnicy i niepewności lub dramatu.

Jak widać”Ruch białych niewolników” (1894), studium dla „Kolejna stokrotka”(1892),„Segowianin” (1907) lub „Baskijski Pijący” (1910) z Muzeum w Maladze.

Wśród dzieł nie brakuje także mniej znanych, jak np. „Niespodzianka Zahary”, obraz olejny na tekturze zamówiony w celu zilustrowania legend Zorrilla.

Oprócz prac malarskich znaleźliśmy także wiszący na jednej ze ścian odręczny list przesłany przez Sorolla a Pedro Gil de Mora w miesiącu lutym 1900r.

Arcydzieła na wystawie „Sorolla w czerni”

W trzeciej części wystawy znajdziemy kilka arcydzieł, które zmuszają do zatrzymania się i obserwacji jego piękna.

Na tych obrazach czerń jest szczególnie skupiona na mocnym kontraście z innymi kolorami; Jest tak w przypadku „Cień łodzi” (1903) czy obraz olejny „Trzy Madryt” (1912), oba z Muzeum Sorolli.

W tej scenie artysta ukazuje nam trzy chulapy z charakterystycznymi dla nich chustami o dość nietypowym kolorze, do którego nie jest się przyzwyczajonym.

Wraz z nimi wyróżnia się także portret „Agustín Otermin”należący do kolekcji Banco Santander i "Andaluzyjska dziewczyna” (1914) z kolekcji prywatnej, scena, w której czerń i biel zostały pokazane z siłą i realizmem.

Monochromy na wystawie „Sorolla w czerni”

Wystawa kończy się monochromatyczne, sceny jednokolorowe które łączą różne szarawe lub niebieskawe kolory o ogromnej złożoności.

Eksperci twierdzą, że jest to autentyczny pokaz wirtuozerii technicznej m.in. dlatego, że obraz potrafi przekroczyć emocje.

Autentyczne klejnoty, takie jak „Szary dzień na plaży w Walencji” (1901), o cudownej świetlistości pomimo całej gamy szarości, które łączą się z niebem, lądem i morzem.

Trudny obraz do malowania w plenerze Sorolla po mistrzowsku oddaje wszelkie warunki atmosferyczne.

Nie mogło też zabraknąć obrazu jego córki, aby pożegnać się z tą wystawą.”malowana Maryja”: jeśli przyjrzysz się uważnie jego dnie, zdasz sobie sprawę, że jest on niedokończony.

Kim był Sorolla

Impresjonista, postimpresjonista i luminista, Joaquin Sorolla Należy do grona malarzy najbardziej lubianych i kochanych przez ogół społeczeństwa.

Niepowtarzalny ze względu na swoją obsesję na punkcie światła, którą uchwycił we wszystkich swoich pracach, scenach z życia codziennego i rodzinnego, plażach Walencji, środowisku nadmorskim i niezliczonych portretach, które wcześnie zapewniły mu międzynarodowe uznanie.

Jego technika polegała na stosowaniu obrazów zestawionych, o ciężkich kolorach i gęstościach, które mieszały się z poprzednimi warstwami, nadając głębi, cieni i świateł.

Joaquin Sorolla Urodził się w Walencji w 1863 r., zmarł w Cercedilla w Madrycie w 1923 r., studiował na Uniwersytecie im. Wyższa Szkoła Sztuk Pięknych w San Carlosi odbył szkolenie w Paryżu i Rzymie.

Po ponad 2.200 latach niestrudzonej pracy pozostawił skatalogowanych ponad 20 dzieł.

Jego najważniejsze dzieła można zobaczyć w Dom-Muzeum Sorolli, między nimi:" Matka","Chłopcy na plaży","Spacer nad morzem","Czas na kąpiel","Bieganie po plaży","Kąpiel dla konia"Lub"Szycie żagla".

Godziny otwarcia wystawy „Sorolla w czerni”.

L Godziny zwiedzania wystawy Sorolla w czerni Są one od wtorku do soboty od 9,30:20 do 10:15, a w niedziele i święta od XNUMX:XNUMX do XNUMX:XNUMX, w poniedziałki są zamknięte dla zwiedzających.

ceny biletów

L ceny biletów Ogólna cena obejrzenia wystawy wynosi 3 euro, wstęp bezpłatny mają osoby do 18 roku życia, studenci do 25 roku życia, posiadacze karty młodzieżowej, osoby niepełnosprawne i osoby powyżej 65 roku życia.

El cena audioprzewodnika po wystawie Sorolla w kolorze czarnym wynosi 2,75 euro.

Wycieczki z przewodnikiem

El Muzeum Sorolli Daje również możliwość wykonania wycieczki z przewodnikiem na wystawę czasową prowadzoną przez wolontariuszy kultury.

Konkretnie w środy 21 i 28 września o 13.00:22 oraz w czwartki 29 i 18.30 września o XNUMX:XNUMX.