Vandaag is de derde opeenvolgende dag van “wandelaar, het pad is gemaakt”. Er is een afstand van 530 kilometer Jamestown, in Noord-Dakota, naar Minneapolis, in Minnesota, in ons al lange tijd Kust tot kust reis door de Verenigde Staten en Canada.
Steek de over Middenwesten Canadees Zuid- en Noord-Amerikaans is een rondreis waarbij de motivatie precies dat is: doe de rondreis. Zoals in veel omstandigheden zijn er momenten waarop je meer alleen bent dan anderen, waar de weg nog leeft, waar je naar jezelf toe stroomt.
Het zijn net moeilijke fasen van Santiago's weg, alleen met de auto; Je spieren worden minder moe als je niet loopt, maar je geest is woedend.
We gingen door de regen Fargo, een stad die beroemd werd omdat het de titel was van een film van de gebroeders Coen die ik destijds best leuk vond.
We kwamen aan bij het hotel en aten in een nabijgelegen restaurant. Dennis, en we bleven de hele middag in de kamer rusten... en rusten... en rusten.
We maken van de gelegenheid gebruik om, dankzij internet, de film Fargo, uit 1996 geregisseerd, geschreven en geproduceerd door Joel en Ethan Coen, die twee Oscars won. Uit curiositeit werd geen van de scènes, zowel buiten als binnen, gefilmd in de stad waaraan het zijn naam dankt: Fargo.
Als terugblik op de dag willen wij erop wijzen dat wij altijd van mening zijn geweest dat de bezoek en maak kennis met de winkelcentra, de zogenoemde "winkelcentra”, loop door de commerciële gebieden van de bezochte steden en bezoek de supermarkten die altijd deel uitmaken van de lokale cultuur.
De supermarkten ze stralen het typische uit klantenkaarten, die meteen kunnen worden meegenomen: ze hebben alleen een naam nodig en dat is alles.
Ik heb mijn klantenkaart in een Safeway Nou, ze zijn erg handig, omdat er in veel artikelen een prijs staat voor de klant met een kaart, en een andere, veel duurdere, voor de klant zonder kaart.
Een negatief kenmerk naar mijn mening is dat in veel etablissementen, supermarkten of benzinestations de gemarkeerde prijzen zijn zonder belasting.
Je krijgt de verrassing als ze ongeveer 10 procent toevoegen aan de aangegeven prijzen (hoewel dit percentage variabel is) voor lokale belastingen, omzetbelasting, staatsbelastingen, enz...
In een land waar alles makkelijk, simpel, direct is (of pretendeert te zijn), begrijpen we niet helemaal waarom een Coca Cola die bijvoorbeeld voor $ 0,99 wordt geadverteerd als een geweldige aanbieding, vervolgens bij de kassa $ 1,11 kost.
Een andere negatieve eigenaardigheid is dat dit niet op alle plaatsen voor de hand liggend lijkt Ze verkopen alcohol en bier.
In meer dan één grote supermarkt is niets, geen alcohol of iets dergelijks. We hebben nooit geweten of dit te wijten was aan de lokale wetgeving, aan de staat in kwestie of aan de eigenaren van het etablissement zelf.
Ik stel me voor dat er sprake is van de individuele vrijheid van de zakenman alcohol verkopen of niet, maar dit puritanisme komt ons over het algemeen vreemd voor, en in de Verenigde Staten nog meer.
commentaar