Αυτή ήταν η έκθεση Toulouse-Lautrec στο CaixaForum στη Μαδρίτη

Έως 19 Μαΐου έχετε την ευκαιρία να επισκεφθείτε το παραμυθένιο Έκθεση Toulouse-Lautrec που παρουσιάζεται στο Madrid από το χέρι του CaixaForum.

Μια υπέροχη παρουσίαση που στοχεύει να ανακτήσει την πολιτιστική έκρηξη που θα σας μεταφέρει χωρίς να το καταλάβετε στο Παρισινή γειτονιά της Μονμάρτρης, κοιτίδα μεγάλων καλλιτεχνών και μποέμ της εποχής.

Επομένως, για να έχουμε καλύτερη κατανόηση του έκθεση, αξίζει να ξέρετε πώς ήταν η ατμόσφαιρα σε αυτή τη δημοφιλή γειτονιά την εποχή που Ανρί Τουλούζ-Λωτρέκ διέμενε σε Παρίσι.

Και επίσης ποια ήταν η σχέση που τον συμπαθούν οι μεγάλοι καλλιτέχνες του τέλους του 19ου αιώνα, μια μεγάλη ιδιοφυΐα που σημάδεψε μια εποχή με ένα καινοτόμο στυλ, που δημιούργησε με τη γαλλική πρωτεύουσα.

Μονμάρτρη, μια διαφορετική παριζιάνικη γειτονιά

En 1880 Montmartre Ήταν μια περιθωριακή και μάλιστα επικίνδυνη περιοχή μακριά από το κέντρο της Παρίσι, αλλά προσέλκυσε νέους καλλιτέχνες, ζωγράφους, συγγραφείς και μουσικούς της εποχής που αναζητούσαν κάτι διαφορετικό και που μετακόμισαν εκεί αναζητώντας να αναπτύξουν τη δημιουργικότητά τους.

Όλοι ήθελαν να ζήσουν ξοδεύοντας όσο το δυνατόν λιγότερα δουλεύοντας στο ελκυστικό Παρίσι.

Η γειτονιά του Montmartre Τους έδωσε αυτή τη μποέμ πινελιά που αναζητούσαν και έτσι αποφύγουν το αστικό κέντρο της γαλλικής πρωτεύουσας, που εκτός από ακριβό, δεν ανταποκρίθηκε στις ανησυχίες τους.

Οι δρόμοι ήταν πάντα ζωντανοί μαζί τους καμπαρέ, θέατρα, καφετέριες συναυλιών και τσίρκο που έγιναν πηγή έμπνευσης για καλλιτέχνες.

Οι καλλιτέχνες και οι διανοούμενοι της εποχής όχι μόνο παρακολουθούσαν τα σόου, αλλά συμπάσχουν με τους άστεγους, τους χορευτές και τις ιερόδουλες.

Τους έλκυε η πιο σκοτεινή πλευρά της ζωής, βλέποντας τους εαυτούς τους ως ανθρώπους στο περιθώριο της καθιερωμένης κοινωνίας, και από αυτό προέκυψαν πολλά ταλέντα σε όλους τους τομείς της τέχνης.

Ήταν περήφανοι για τον τρόπο ζωής τους έξω από τα συνηθισμένα.

El Μουλέν ντε λα Γκαλέτ Ήταν ο χώρος διασκέδασης που σύχναζε η εργατική τάξη, ενώ παράλληλα κόκκινος μύλος Οι πιο πλούσιοι άνθρωποι πήγαν και πλήρωσαν τεράστια ποσά για να δουν τους περίεργους και προκλητικούς χορούς των κανκάν o σαματάς.

Ήταν μια μεταμορφωτική γειτονιά και Τουλούζ Λωτρέκ Ήταν ένα βασικό πρόσωπο που συνέδεε καλλιτέχνες και διανοούμενους της εποχής και που τοποθέτησε Montmartre στο σημείο της πρωτοπορίας και της υπέρβασης του τέλους του 19ου αιώνα.

Περιέργεια στη βιογραφία του Henry Toulouse Lautrec

 Τουλούζ Λωτρέκ γεννήθηκε στην Κάστρο Albi το 1864, σε ευγενή οικογένεια.

Τώρα το μουσείο που είναι αφιερωμένο στο έργο του είναι μια από τις βασικές επισκέψεις στην προαναφερθείσα και πολύ όμορφη πόλη Albi, Να νότια της Γαλλίας.

Εκείνη την εποχή ήταν σύνηθες για πολλές δυναστείες της αρχαίας αριστοκρατίας να κανονίζουν γάμους, επομένως ήταν πολύ φυσιολογικό να έχουν σχέση με ξαδέλφια και συγγενείς.

Αυτό είχε σκοπό να αποφευχθούν οι εδαφικές διαιρέσεις και η διασπορά της τύχης.

Αυτή ήταν η περίπτωση Τουλούζ Λωτρέκ αφού οι γονείς του ήταν πρώτα ξαδέρφια και αυτό προκάλεσε στον καλλιτέχνη πολλά προβλήματα υγείας από πολύ μικρή ηλικία.

Σε ηλικία τεσσάρων ετών είχε έναν μικρότερο αδερφό, αλλά πέθανε ένα χρόνο αργότερα, και σύντομα οι γονείς του χώρισαν και έμεινε υπεύθυνος για τη μητέρα του. Adele.

Παρά το γεγονός ότι έπασχε από μια ασθένεια που επηρέασε τη φυσιολογική ανάπτυξη των οστών του, η οποία ξεκίνησε σε ηλικία δέκα ετών, ο καλλιτέχνης είχε μια ευτυχισμένη παιδική ηλικία, που σημαδεύτηκε από πολλές επισκέψεις σε γιατρούς.

Ένα χρόνο αργότερα, η αδυναμία των οστών του προκάλεσε δύο κατάγματα στο μηριαίο οστό και των δύο ποδιών και δεν μπορούσε να αναπτυχθεί άλλο.

Ήταν ένα εύθραυστο και αδύναμο άτομο που δεν έφτανε σε ύψος πάνω από 1,52 μ.

Από μικρός του άρεσε να σχεδιάζει και να φτιάχνει σκίτσα αλόγων αφού ο πατέρας του ήταν μεγάλος λάτρης του κυνηγιού και της ιππασίας.

Ζωγράφισε τα πάντα γύρω του γύρω από το κάστρο από τότε που ζωγράφισε τον πρώτο του πίνακα σε ηλικία 13 ετών. Πυροβολικό αλόγων.

Δεδομένου του ενδιαφέροντος που έδειξε, οι γονείς του του παραχώρησαν μαθήματα ζωγραφικής με ζωγράφους που ήταν φίλοι της οικογένειας και αυτό σημάδεψε τη ζωή του για πάντα.

Πήγε να ζήσει στο Παρίσι το 1881 και εκεί ήταν μαθητής του Leon Bonnat, μοντέρνος πορτραίτης εκείνη την εποχή.

Σε ένα από τα μαθήματα που έλαβε, γνώρισε και έγινε φίλος Βίνσεντ βαν Γκογκ και το 1884 πήγε να ζήσει Montmartre, όπου ήταν ένας από τους πιο γνωστούς γείτονές του Degas.

Τουλούζ Λωτρέκ Τον γοήτευαν τα νυχτερινά μαγαζιά, όντας τακτικός πελάτης πολλών από αυτά, όπως το Chat Noir o Οι Folies Bergere.

Ήταν παθιασμένος με τον κόσμο της πορνείας και ήταν ένα επαναλαμβανόμενο θέμα στα έργα του. Ζωγράφιζε ιερόδουλες, χορεύτριες και ηθοποιούς στην καθημερινότητά τους, είτε άλλαζαν, είτε έπαιρναν παράσταση είτε επισκέπτονταν τον γιατρό.

Τον ενδιέφεραν τα κλειστά περιβάλλοντα και τα τεχνητά φώτα, πολύ μακριά από τα τοπία που τους άρεσε να απεικονίζουν οι ιμπρεσιονιστές της εποχής.

Ήταν μεγάλος παρατηρητής και ειρωνευόταν με μαεστρία την υποκρισία των ισχυρότερων που άρεσαν ιδιωτικά τις κακίες που επέκριναν δημόσια.

Ήταν στενός φίλος της χορεύτριας και ιερόδουλης Λουίζ Βέμπερ γνωστός ως la Goulue" και πως Η βασίλισσα της Μονμάρτρης, τον οποίο σχεδίασε σε πολλές περιπτώσεις χορεύοντας το κανκάν Παριζιάνικος, μοντέρνος χορός στον οποίο σηκώνονταν το πόδι και οι φούστες.

Οι ιδιοκτήτες των χώρων που επισκέφθηκε του ζήτησαν να φτιάξει αφίσες για να προωθήσουν τις εκπομπές τους και αυτό τους χαροποίησε. Lautrec, ο οποίος ζωγράφιζε ό,τι έβλεπε στα μαγαζιά, πουλώντας τα έργα του στα τραπέζια.

Είχε μια φωτογραφική μνήμη που του επέτρεπε να ζωγραφίζει πολύ γρήγορα.

Στην ελαιογραφία δεν ξεχώρισε και πολύ, αλλά εκεί που πέτυχε μεγάλη δημοτικότητα ήταν στο Artwork που έφτιαχνε για περιοδικά και διαφημιστικές αφίσες.

Ο κόσμος της κακίας και της υπερβολής παγιδευμένος Toulouse Lautrec από την πρώτη στιγμή, και εκεί βρήκε καταφύγιο όλη μέρα, καθώς και στο αλκοόλ.

En Montmartre Μπορούσε άφοβα να κρύψει το μειονέκτημά του και να περάσει απαρατήρητος, δίνοντας ελεύθερα τις αδυναμίες του και την μποέμ ζωή του.

Θεωρούσε τον εαυτό του κοινωνικό χρονικογράφο της στιγμής και ανακατεύτηκε με τους χαμηλότερους τομείς της πόλης, αντιπροσωπεύοντας τη νυχτερινή ζωή του Παρισιού.

Lautrec ταξίδεψε επίσης σε Λονδίνο όπου συναντήθηκε Όσκαρ Γουάιλντ με τον οποίο τα κατάφερε γρήγορα και για τον οποίο λένε ότι έκανε το πορτρέτο που αντικατοπτρίζει καλύτερα την προσωπικότητα του Wilde.

Η σύφιλη και το αλκοόλ επιδείνωσαν πολύ την υγεία του, με αποτέλεσμα να υποστεί κάποια επεισόδια τρέλας και από το 1897 έπασχε από μανία, κατάθλιψη και συμπτώματα νεύρωσης.

Τα πόδια του παρέλυσαν και σε αρκετές περιπτώσεις αναγκάστηκαν να τον σηκώσουν ξαπλωμένο στους δρόμους επειδή ήταν μεθυσμένος, επειδή έπινε τα πάντα, την αγαπημένη του ύπαρξη αψέντι, το οποίο πήρε χωρίς έλεγχο.

Σε μια περίσταση α τρομώδες παραλήρημα Τον έβαλε να πυροβολήσει τους τοίχους του σπιτιού του γιατί πίστευαν ότι ήταν γεμάτοι αράχνες.

Μετά από αρκετά από αυτά τα επεισόδια εισήχθη σε ψυχιατρείο, όπου συνέχισε να ζωγραφίζει και όπου έκανε πίνακες για το τσίρκο.

Όταν τελικά έφυγε από το σανατόριο, η μητέρα του τον φρόντιζε μέχρι που πέθανε το 1901 κοντά στο Μπορντό, εντελώς μεθυσμένος.

Σε αντίθεση με άλλους σύγχρονους, Lautrec Ήταν αναγνωρισμένος καλλιτέχνης κατά τη διάρκεια της ζωής του και το έργο του εκτιμήθηκε ιδιαίτερα.

Η μητέρα του Adele, μαζί με τον έμπορό του, άνοιξαν τα προαναφερθέντα Μουσείο Toulouse-Lautrec σε ένα παλάτι στο κέντρο του Άλμπι, όπου σώζεται σήμερα μεγάλο μέρος του έργου του.

Τι να δείτε στην έκθεση Toulouse-Lautrec

La έκθεση ότι τώρα μπορείτε επίσκεψη στο CaixaForum στη Μαδρίτη Διαθέτει περισσότερα από 350 έργα και προέρχεται από δάνεια από όλο τον κόσμο, τόσο από ιδιωτικές όσο και από δημόσιες συλλογές.

Είναι ένα δείγμα έργων που προσπαθεί να μας κάνει να κατανοήσουμε το πνεύμα που ζούσε στην παριζιάνικη γειτονιά του Montmartre από τότε που προσαρτήθηκε στο Παρίσι το 1860.

Η έκθεση σας παρουσιάζει έργα που δεν είχαν κοινό χώρο από τότε που δημιουργήθηκαν. Θα μπορείτε να δείτε λιθογραφίες με μεγάλες έγχρωμες εικόνες, κούκλες σκιών, χιουμοριστικά περιοδικά και σχέδια, καθώς και αδημοσίευτα κομμάτια με την υπογραφή του.

Υπάρχουν επίσης έργα από μερικούς από τους πιο αναγνωρισμένους καλλιτέχνες της στιγμής που μοιράστηκαν ένα περιβάλλον μαζί τους LautrecΩς Pierre Bonnard, Alexander Stein, Paul Signac, Lluís Cheret o Βίνσεντ βαν Γκογκ.

Στην έκθεση μεταφέρεσαι σε μια έκρηξη δημιουργικότητας σε ένα μποέμικο και avant-garde περιβάλλον, στο οποίο συναντήθηκαν νέοι καλλιτέχνες και διανοούμενοι της εποχής για να δημιουργήσουν ένα κίνημα που έσπασε με το κατεστημένο και που ήταν πολύ έξω από την αστική τάξη.

Η τέχνη δεν ήθελε πια να κρεμιέται στα σπίτια των αριστοκρατών, αλλά στους δρόμους.

Η έκθεση αποκαλύπτει τις συλλογικές αξίες μιας πολιτιστικής στιγμής κατά την οποία η τέχνη γίνεται ένα πάρτι στο οποίο αναμειγνύονται η χαρά, η κακία, η μουσική, η ποίηση, το θέατρο, οι πλαστικές τέχνες και το τσίρκο.

Θα μπορείτε να κάνετε μια περιήγηση στο μποέμ Παρίσι ανάμεσα στους αιώνες και να καταλάβετε τι πνεύμα της Μονμάρτρης στην ανάπτυξη της σύγχρονης τέχνης.

Εκεί ξεχώρισε η δημιουργία εφήμερης καλλιτεχνικής παραγωγής όπως αφίσες, εικονογραφήσεις, prints και σχέδια που διαιωνίστηκαν στο πέρασμα του χρόνου.

Θα δείτε πώς με την έλευση της φωτομηχανικής, το σχέδιο πήρε μια νέα διάσταση με τη δημιουργία αφισών με ένα απολύτως διαφορετικό και πρωτοποριακό στυλ.

Εκείνη την εποχή, ο ρεαλισμός άρχισε να απομακρύνεται φτιάχνοντας αφίσες με επίπεδα χρώματα και συνθετικά σχήματα και σηματοδότησε την αρχή της σύγχρονης εικονογράφησης και γραφιστικής.