Αυτή είναι η εμπειρία μας από την επίσκεψη στη Βοστώνη σε μια μέρα

Ο χρόνος μας στη Βοστώνη, κατά τη διάρκεια του οδικό ταξίδι στις Ηνωμένες Πολιτείες, ξεκίνησε με το επίσκεψη στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ, μετά την οποία πήγαμε κατευθείαν στο κέντρο κέντρο από τη Βοστώνη, όπου παρκάραμε σε ένα πολύ κεντρικό, δηλαδή ακριβό, μέρος.

Βοστώνη Βρίσκεται σε σημείο όπου συγκλίνουν διάφορα ποτάμια, στην ακτή, με εκβολές που εισχωρούν στη στεριά, οπότε η πόλη περιβάλλεται από νερό και γέφυρες.

Τα τουριστικά φυλλάδια μας λένε ότι, όπως Βοστώνη, δεν υπάρχει άλλο μέρος στις Ηνωμένες Πολιτείες όπου μπορείτε να απολαύσετε τους πλούσιους ιστορία της επανάστασης και των γεγονότων που οδήγησαν στην ιστορική ρήξη του Ηνωμένο Βασίλειο.

Επισκεφθείτε τη Βοστώνη σε μια μέρα

Η πρώτη επίσκεψη μας πήγε Κοινή Βοστώνη και Δημόσιος κήπος, που είναι το μεγάλο πάρκο στο κέντρο της πόλης,

Εκεί θα μπορούσαμε να δούμε ένα μνημείο αφιερωμένο σε στρατιώτες και ναύτες, και το Λίμνη βατράχων, ένας περίεργος χώρος κολύμβησης με γλυπτά βατράχων, όπου πολλά παιδιά κάνουν μπάνιο και παίζουν με το νερό, που ήταν πολύ ιδανικό σε μια πολύ ζεστή μέρα όπως αυτή που ζήσαμε.

Επισκεφτήκαμε επίσης το Τουριστικό γραφείο της Βοστώνης, όπου μόλις ενημερωθήκαμε και που, όπως πάντα, ψάξαμε και επιλέξαμε τον δωρεάν χάρτη που επρόκειτο να χρησιμεύσει ως οδηγός κατά την επίσκεψη.

Για να ακολουθήσετε αυτό το μέρος της ιστορίας των Ηνωμένων Πολιτειών, η διαδρομή γνωστή ως Ελεύθερο ίχνος, o Liberty Walk. Είναι μια περιπατητική διαδρομή, μήκους άνω των τεσσάρων χιλιομέτρων, σημειωμένη στο έδαφος με κόκκινο τούβλο ή χρώμα του ίδιου χρώματος.

Αν ακολουθήσετε το Ελεύθερο ίχνος, θα περάσεις 16 ιστορικές τοποθεσίες, ο καθένας ένας αυθεντικός αμερικανικός θησαυρός, όπως εκκλησίες, νεκροταφεία, πάρκα, ακόμη και ένα πλοίο.

Στα μισά του δρόμου σταματήσαμε να φάμε σε μια βεράντα, ένα ευχάριστο μέρος με όχι πολύ εξαιρετικό φαγητό, παρά τις συγκεκριμένες αξιώσεις του χώρου και των σερβιτόρων.

Μόλις τελειώσει αυτή η ιστορική περιήγηση, μετά από περπάτημα δρόμους του κέντρου της Βοστώνης, επιστρέψαμε στα πάρκα και περικυκλώσαμε την κεντρική λιμνούλα, της οποίας οι όχθες ήταν κατοικημένες με ιτιές.

Ήταν η τυπική εικόνα μιας μεγάλης λιμνούλας πόλης, με βάρκες με κωπηλάτες και πάπιες, που κατέλαβε το επίκεντρο με μια ομάδα από μπρούτζινα γλυπτά σε φυσικό μέγεθος μιας οικογένειας παπιών.

Οι κήποι ήταν πολύ καλά συντηρημένοι, με μερικούς κήπους με τριανταφυλλιές και ανθρώπους να ξεκουράζονται ή να διαβάζουν απλωμένοι στο γρασίδι.

Κάτι που τράβηξε την προσοχή μας σε διάφορα μέρη στη Βοστώνη ήταν οι ξεναγοί που, ντυμένοι με το στυλ εκείνου του 1776 η επανάσταση, πραγματοποίησαν το έργο τους δίπλα σε επισκέπτες της πόλης.

Υπήρχε και μια δραματική μνημείο αφιερωμένο στον μεγάλο λιμό που από το 1845, και για πέντε χρόνια, κατέστρεψαν τους Ιρλανδούς στη χώρα τους, προκαλώντας το θάνατο ενός εκατομμυρίου ανθρώπων και τη μετανάστευση άλλων δύο εκατομμυρίων σε αμερικανικά εδάφη, ειδικά στη Βοστώνη.

Όσοι παρέμειναν στην Ιρλανδία υπέστησαν πολλές συμφορές και ασθένειες.

Στη βόλτα μας μέσα από το κέντρο Στη Βοστώνη βλέπουμε ότι οι μεγάλοι ουρανοξύστες της πόλης μοιράζονται χώρο με παλιά κτίρια, δημιουργώντας μια ατμόσφαιρα μεταξύ μοντέρνου και κλασικού.

Με λίγα λόγια, το πόλη της Βοστώνης Είναι πολύ καθαρό και δίνει την αίσθηση του «τελειωμένου».

Βλέπετε πολλά εστιατόρια που σερβίρουν ψάρια και θαλασσινά, όπως στο Gloucester, ή στην ακτή του Ειρηνικού, στο Σαν Φρανσίσκο, το Σιάτλ ή το Βανκούβερ.

Με αυτοκίνητο κατευθυνθήκαμε στην περιοχή Εμπορική οδός για επίσκεψη σε ορισμένες πολυκατοικίες ορθοστασία που βλέπουν στη θάλασσα με θέα στην άλλη πλευρά του κόλπου και από όπου αναχωρούν διαφορετικά φέρι για διαφορετικά κοντινά μέρη.

Εξαντλημένοι (για αλλαγή...), κατευθυνθήκαμε στο ξενοδοχείο για να ετοιμάσουμε την τελευταία μας περιήγηση με το αυτοκίνητο, με τον αγαπημένο μας Potomac, Ποτό. Αύριο ξεκινάμε το τέλος του ταξιδιού μας (buah! buah!) με κατεύθυνση Νέα Υόρκη για να περάσετε τις τελευταίες επτά ημέρες αυτού του μεγάλου και έντονου ταξιδιού.