Περπατήστε κατά μήκος της 5ης Λεωφόρου και της South Street Seaport (Νέα Υόρκη)

Το τέλος της ζωής μας πλησιάζει Ταξίδι από ακτή σε ακτή μέσω των Ηνωμένων Πολιτειών και του Καναδά, και σήμερα έχουμε ένα νέο ημέρα στη Νέα Υόρκη.

Μετά το πρωινό μας στο ήδη εκτιμημένο Εργοστάσιο ψωμιού, Πήραμε το μετρό στην πλησιέστερη στάση. κτίριο της Ντακότα. Επαναλαμβάνουμε, αν και αυτή τη φορά με περισσότερη ηρεμία και λιγότερα συναισθήματα από την άλλη μέρα, την περιοδεία του John Lennon.

Έτσι, καθίσαμε για πολλή ώρα σε εκείνο το θλιβερό μέρος Central Park πού είναι το περίφημο μωσαϊκό που δείχνει Imagine, και το οποίο είναι γνωστό ως Τα πεδία Φράουλα.

Διασχίσαμε το Central Park σε πλάτος, επισκεπτόμενοι γωνιές που δεν είχαμε επισκεφτεί στην πρώτη μας επίσκεψη στο πάρκο.

Περνάμε από τη λιμνούλα όπου υπάρχουν παιδιά με μηχανοκίνητα ή ιστιοπλοϊκά με τηλεχειριστήρια.

Υπήρχαν αρκετοί άνθρωποι που ξεκουράζονταν στο γρασίδι, περάσαμε τον ζωολογικό κήπο που βρίσκεται επίσης στο Central Park και επιστρέψαμε στο 5η Λεωφόρος.

Εκεί περπατήσαμε γύρω από την περιοχή και μπορούσαμε να δούμε άμαξα για τουριστικές περιηγήσεις. αυτός Αξιοθέατα, το φανταστικό κατάστημα της Apple πού πηγαίνουμε για να δούμε τα τελευταία νέα. ο Trump Tower όπου μπήκαμε να δούμε το κτίριο μέσα και να δούμε τις βιτρίνες των καταστημάτων μέσα, όλα πολυτελή, όλα πανάκριβα.

Σε συνέχεια της 5η Λεωφόρος στεκόμαστε μπροστά Τίφανις, και αργότερα είδαμε Καθολικός Καθεδρικός Ναός του Αγίου Πατρικίου. Όλα περιβάλλονται από ένα γραμμή ορίζοντα από τεράστιους ουρανοξύστες.

Από εκεί πήραμε το μετρό για το Θάλασσα Θάλασσα.

Λιμάνι South Street Είναι μια ιστορική και τουριστική περιοχή του Νέα Υόρκη, που βρίσκεται στα νοτιοανατολικά του Μανχάταν, πολύ κοντά στο Γέφυρα του Μπρούκλιν, και δίπλα στην οικονομική περιοχή του Wall Street, αν και είναι μια πολύ διαφορετική γειτονιά.

Υπάρχουν εμπορικά κτίρια από τις αρχές του 19ου αιώνα, μια ψαραγορά και εμπορικές στοές με καταστήματα, εστιατόρια και μπαρ.

Κατά μήκος αυτής της περιοχής του λιμανιού είναι αγκυροβολημένα μεγάλα ιστιοπλοϊκά, καθώς και ορισμένα μουσειακά σκάφη.

Από την προβλήτα έχετε εξαιρετική θέα στη γέφυρα του Μπρούκλιν.

Φάγαμε σε μια αγγλική παμπ Θάλασσα Θάλασσα, όπου υπήρχε άλλος μπέικον με αστείους πλαστικούς φοίνικες και μια αμμώδη περιοχή που μιμείται μια παραλία της Καραϊβικής.

Μετά από μια βόλτα στην περιοχή θαυμάζοντας τα σκάφη, τα καταστήματα και διάφορες παραστάσεις στο δρόμο, περπατήσαμε προς το μέρος Wall Street για περίπου μισή ώρα για να πάρετε το μετρό και να επιστρέψετε στο ξενοδοχείο.

Στο ξενοδοχείο ξεκουραστήκαμε για λίγο και αποφασίσαμε να πάμε στο ινδικό μας εστιατόριο για δείπνο, αλλά πρώτα πήγαμε να δούμε το πληρέστερο κτίριο o κτίριο flatiron, όπως είναι περισσότερο γνωστό.

Είναι ένας αιώνας ουρανοξύστης που βρίσκεται στο Μανχάταν που έγινε ένας από τους τα ψηλότερα κτίρια στη Νέα Υόρκη όταν ολοκληρώθηκε η κατασκευή του το 1902. Πήρε την επίσημη ονομασία του από George A. Fuller, ιδρυτής της κατασκευαστικής εταιρείας που χρηματοδότησε το έργο και που είχε πεθάνει το 1900.

El Σίδηρος Βρίσκεται σε τριγωνικό τετράγωνο, που περιορίζεται νότια από το Calle 22, δυτικά από Πέμπτη Λεωφόρος και ανατολικά από Broadway.

Αυτοί οι δύο τελευταίοι δρόμοι συγκλίνουν μπροστά από το κτίριο με το Calle 23, στο ύψος του Πλατεία Μάντισον.

Η γύρω γειτονιά λέγεται Περιφέρεια Flatiron προς τιμήν του.

Το πιο αξιοσημείωτο χαρακτηριστικό, εκτός από τις αρχιτεκτονικές του αρετές, είναι ότι, για να προσαρμοστεί στο ανάγλυφο και στο σχεδιασμό των δρόμων, το κτίριο καταλήγει να σχηματίζει μια πραγματικά στενή γωνία και να καταλήγει σχεδόν σε ένα σημείο.

Περπατήσαμε σε αυτή τη γειτονιά που φαινόταν πολύ ολοκληρωμένη και καταλήξαμε να φάμε δείπνο στο ινδικό εστιατόριο”Κάρυ σε μια βιασύνη". Πάρε ένα όνομα!

Αυτό έχει ήδη τελειώσει και είμαστε λίγοι αδυνατίζω.

Αυτό το συναίσθημα των τουριστών, μετά από εξήντα μέρες, μας δημιουργεί μια συνήθεια και μας στεναχωρεί λίγο, αλλά στην κακοκαιρία, να δείξουμε καλά και ας μας πάρουν ότι χορέψαμε.