Οττάβα (Καναδάς) σε μια μέρα, τι είναι απαραίτητο να δείτε και να κάνετε

Σε μας διαδρομή μέσω του ανατολικού Καναδά, Στο ταξίδι από ακτή σε ακτή, Είναι σήμερα επισκεφθείτε την Οτάβα.

Αφού φύγαμε από το ξενοδοχείο, κατευθυνθήκαμε στην άλλη πλευρά του ποταμού κατά μήκος του Γέφυρα Αλεξάνδρας.

Ενώ προσπαθούμε να βρούμε πώς θα φτάσουμε στη γέφυρα, περνάμε μέσα από μια καταπράσινη, καθαρή περιοχή, δίπλα στην οποία είναι συγκεντρωμένες πολλές πρεσβείες σε προνομιούχα μέρη, ειδικά εκείνα των αραβικών χωρών του Περσικού Κόλπου.

Μέσω της γέφυρας φτάνουμε στο επαρχία του Κεμπέκ, ήδη γαλλική περιοχή, και που είναι στην πραγματικότητα νησί: το νησί του κύτους.

Αυτή είναι η εμπειρία μιας βόλτας στην Οτάβα

Προχωρούμε προς Καναδικό Μουσείο Πολιτισμού, το οποίο βρίσκεται σε ένα πολύ προσεγμένο πάρκο δίπλα στο Ποταμός Οττάβα, με φανταστική θέα στο κέντρο της πόλης και το μεγάλο κτίριο του Κοινοβούλιο του Καναδά  ακριβώς μπροστά.

Σκεφτόμασταν να μπούμε στο μουσείο, του οποίου το θέμα και το περιεχόμενο πήραμε μια ιδέα εξετάζοντας την έκθεση στην είσοδο, αλλά τελικά αποφασίσαμε να μην το επισκεφτούμε γιατί πιστεύαμε ότι λόγω της κάπως υψηλής τιμής του εισιτηρίου μπορεί να μην αξίζει τον κόπο.

Σε αντάλλαγμα, περάσαμε αρκετή ώρα περπατώντας στις διάφορες περιοχές των κήπων που το περιβάλλουν, όπου είδαμε ένα έκθεση γλυπτικής αρκετά πρωτότυπο κολλημένο στο γρασίδι.

Μπορέσαμε επίσης να επισκεφτούμε μια πλατεία που βρισκόταν πάνω από ένα εστιατόριο συγκεκριμένης ποιότητας που εκείνη την εποχή, εκείνη την εποχή, ήταν κλειστό.

Να επισημάνουμε την ομάδα σημαιών όλων των επαρχιών του Καναδά που κυμάτιζαν, δίπλα στην οποία υπήρχε επίδειξη όπου εξηγήθηκαν τα κύρια χαρακτηριστικά κάθε επαρχίας.

Ως προς αυτό, σας υπενθυμίζω ότι στο Καναδάς Υπάρχουν 10 επαρχίες και τρία εδάφη.

Η αλήθεια είναι ότι η εξωτερική σχεδίαση του καναδικού μουσείου είναι πραγματικά πρωτότυπη.

Υπάρχει επίσης ένα ωραίο κήπος zen, κατά μήκος του οποίου κάναμε μια μεγάλη βόλτα απολαμβάνοντας τη θέα των γεφυρών που διασχίζουν το ποτάμι και βλέποντας την πανοραμική θέα του κέντρου στην άλλη όχθη κέντρο από πόλη της Οτάβα.

Στη βόλτα μας μπορέσαμε επίσης να δούμε το μνημείο προς Μωρίς Ρίτσαρντ, ο οποίος ήταν ένας θρυλικός Καναδός παίκτης χόκεϊ επί πάγου, ο οποίος πέθανε το 2000 σε ηλικία 79 ετών.

Είναι ένα τεράστιο άγαλμα που δείχνει αυτόν τον παίκτη σε μεγάλη κλίμακα, θα έλεγα τρεις φορές το κανονικό μέγεθος, στα πατίνια του και ραβδί σε μια τυπική στάση αυτού του αθλήματος.

Αρκετά προσεγμένα πολύχρωμα παρτέρια, με εντυπωσιακή αντίθεση χρωμάτων, κοσμούν τους κήπους.

Σε ένα άλλο μέρος του πάρκου επαναλήφθηκε η ιστορία μερικών ιστών σημαίας με όλες τις σημαίες όλων των καναδικών επαρχιών και εδαφών.

Πολλές πάπιες περπατούσαν ομαδικά στο γρασίδι κοντά στο ποτάμι. Με λίγα λόγια, μια σχεδόν ειδυλλιακή ατμόσφαιρα.

Επιστρέφοντας στο αυτοκίνητο, μπήκαμε στο οικιστικό τμήμα της περιοχής, όπου υπήρχαν πολλές εκκλησίες διαφόρων χριστιανικών θρησκειών, θρησκευτικό σχολείο, εστιατόριο και κυρίως όμορφα ξύλινα σπίτια, το καθένα με τα δικά του χρώματα και χαρακτηριστικά. διαφορετικά σχήματα, που μας φάνηκαν πολύ πρωτότυπα.

Περάσαμε ξανά τη γέφυρα πίσω στην επαρχία Οντάριο, και μπορέσαμε να δούμε μερικά μνημεία αφιερωμένα στους Καναδούς στρατιώτες που έπεσαν στους διάφορους πολέμους. Είδαμε και το κτίριο από έξω. Μουσείο Εθνικής Πινακοθήκης.

Με αυτόν τον τρόπο τερματίσαμε αυτή τη γρήγορη επίσκεψη στην Οττάβα και αποφασίσαμε να πάμε Μόντρεαλ στον αυτοκινητόδρομο 148.

Καθοδόν, σε όλη την επαρχία του Κεμπέκ, περάσαμε από πραγματικά όμορφες πόλεις, όπως π.χ Thurso, Plaisance, Papineauville, Montebello, Γκρένβιλ, Χόουσμπερι, όλα στις όχθες ποταμών και μικρών λιμνών.

Καθώς ήταν Σάββατο, υπήρχε πολύς ενθουσιασμός στους δρόμους αυτών των πόλεων. Έχουμε δει εκκλησάκια, καλά οργανωμένα νεκροταφεία, παρέες με τα κανό τους, άλλους με τα ποδήλατά τους, αρκετούς ανθρώπους να περπατούν και να κάνουν πεζοπορία.

Μπορέσαμε να επαληθεύσουμε ότι οι Καναδοί, γενικά, είναι αρκετά αθλητικοί, ότι οι υποδομές είναι πολύ καλά εξοπλισμένες για την πρακτική τους άσκηση και οι άνθρωποι τις χρησιμοποιούν.