Τα καλύτερα πράγματα που μπορείτε να δείτε και να κάνετε στο Κίνγκστον (Καναδάς) σε μια μέρα

Μετά από ένα καλό πρωινό στο ξενοδοχείο, ξεκινήσαμε τη διαδρομή μας προς Οτάβα μέσα από, για μια αλλαγή, έναν όμορφο δρόμο που περιβάλλεται από καταπράσινα τοπία, με δάση και που τρέχει δίπλα στη λίμνη Οντάριο.

Στα μισά του δρόμου αποφασίσαμε να παρακάμψουμε προς την πόλη Κίνγκστον, ένα νέο ορόσημο για εμάς Ταξίδι από ακτή σε ακτή μέσω των Ηνωμένων Πολιτειών και του Καναδά.

Κίνγκστον Είναι μια ιστορική πόλη που βρίσκεται στα μισά του δρόμου Τορόντο y Μόντρεαλ, στο ανατολικό άκρο της λίμνης Οντάριο, όπου η λίμνη εκβάλλει στον ποταμό St. Lawrence και όπου η όμορφη περιοχή γνωστή ως Χιλιάδες νησιάδίπλα στο Κανάλι Rideau, δήλωσε Παγκόσμια Κληρονομιά με Unesco.

A Κίνγκστον Αναφέρεται επίσης ως η Ασβεστολιθική πόλη (πόλη από ασβεστόλιθο) λόγω των πολλών ιστορικών κτιρίων της χτισμένα με αυτόν τον τύπο γκρίζας πέτρας τοπικής προέλευσης.

Σε μια αρκετά χαλαρή μέρα, περπατήσαμε στις όχθες της λίμνης, απολαμβάνοντας ένα πάρκο όπου Πύργος Murney, ένα φρούριο από την εποχή της βρετανικής κατοχής, πριν από περίπου έναν αιώνα και όπου, περιέργως, η αγγλική σημαία.

Αυτή είναι η εμπειρία της επίσκεψης στο Κίνγκστον

Η βόλτα ήταν ανταποδοτική και χαλαρωτική.

Πιστεύουμε ότι το μπλε της λίμνης, το πράσινο του γρασιδιού με τα δέντρα, ο άλλος μπλε τόνος του ουρανού, το λευκό κάποιου σύννεφου και αυτά τα μοναχικά παγκάκια που κοιτάζουν προς το άπειρο, είναι η καλύτερη θεραπεία για πολλές μοναξιές, κούραση και δυσφορία .

Κάποια μοντέρνα γλυπτά μόλις είχαν δώσει μια διαφορετική πινελιά στο τοπίο.

Από τη βόλτα μας κατά μήκος της όχθης της λίμνης Οντάριο επιστρέψαμε στους εσωτερικούς δρόμους, όπου βρήκαμε τα χαρακτηριστικά άνετα σπίτια των Καναδών της μεσαίας τάξης.

Ένα μεγάλο νοσοκομείο υπό ανακαίνιση ήταν κοντά στο σημείο που είχαμε αφήσει το αυτοκίνητο.

Υπήρχε αρκετός κόσμος για το πρωί της Παρασκευής. Έκαναν τζόκινγκ, έκαναν πετάλι με ποδήλατο ή απλώς περπατούσαν το μωρό ή τον σκύλο.

Και ήρθε η ώρα να συνεχίσουμε διαδρομή για την Οττάβα, την πρωτεύουσα του Καναδά, όπου φτάσαμε την ώρα του μεσημεριανού γεύματος.

Το ξενοδοχείο ήταν σε έναν κεντρικό δρόμο, σε ένα παλιό "παλιομοδίτικο" σπίτι.

Το δωμάτιο βρισκόταν στον τρίτο και τελευταίο όροφο του πίσω κτιρίου, με θέα σε ένα πάρκο. Οι διάδρομοι και οι σκάλες, περίπλοκοι, παράλογοι και με πολλά S, μας οδήγησαν σε ένα δωμάτιο τύπου σοφίτας.

Όλα πολύ ρομαντικά.